رویای شبانه

ساعت از نیمه شب که می گذرد برای فراموش کردن حضور بی حضور تو به سرزمین خوابهایم پناه می برم. چشمهایم را که می بندم در آن سوی پرده ی پلک هایم نشسته ای.لبخندی بر لبانت نقش بسته و از پشت همان عینک همیشگی ، معصومانه نگاهم می کنی. اشکی از گوشه ی چشمم به روی گونه ام غلت می خورد و تصویر تودر میان قطرات اشکم گم می شود.تمام شب را در جستجوی تصویر تو هستم و حالا که عقربه های ساعت نوید صبح را می دهد نه سیل اشک گذاشته که تصویرت را پیدا کنم و نه دقیقه ای پلک را بر هم گذارم

...
جوجه کوچولو عیدت مبارک