به نام آنکه دوستی را آفرید،عشق را،رنگ را...به نام آنکه کلمه را آفرید

آدما هر کاری می کنن که به آرامش برسنن تمام دویدنای از صبح تا شبمون و تمام تقلاهامون واسه ی اینه که تو آینده به آرامش برسیم ،اونقدر خودمونو غرق روز مرگی هامون می کنیم که از زمان حالمون غافل می شیم یادمون میره همین لحظه ای که داریم توش زندگی می کنیم یه زمانی آینده ی دیروزمون بوده یادمون می ره که یه زمانی کلی نقشه واسه ی همین لحظه ای که الان داریم سپری می کنیم کشیده بودیم .
من دارم نوشتن و آغاز می کنم نوشتن نوشته هایی که دوست نداری روی کاغذ بیاریشون وگاهی با نوشتنشون می تونی سبک تر بشی و احساس آرامش کنی، اسم رنگین کمونیمو از یکی از کتابهای یغما گلرویی انتخاب کردم و نوشتن رو آغاز کردم.و آغاز هر چیزی یک سلام داره پس من هم میگم سلام...